Βαβάλλαθος ή Βαχάμπαλαθ

(3ος αι. μ.Χ.). Βασιλιάς της Παλμύρας. Οι Έλληνες τον ονόμαζαν Αθηνόδωρο. Ήταν γιος των ηγεμόνων της Παλμύρας, του Οδενάθου και της Ζηνοβίας. Ανέβηκε στον θρόνο το 267, όταν ο πατέρας του και ο μεγαλύτερος αδελφός του Ηρώδης δολοφονήθηκαν μετά από οικογενειακή συνωμοσία. Την εξουσία όμως άσκησε στο όνομά του η φιλόδοξη μητέρα του, γιατί ο Β. ήταν ακόμα ανήλικος. Βρέθηκαν αλεξανδρινά νομίσματα με την επιγραφή «Βαβάλλαθος Αθηνόδωρος, ύπατος Αυτοκράτωρ, στρατηγός Ρωμαίων» ή «Βασιλεύς της Ανατολής» ή «Βασιλεύς των βασιλέων». Όταν ο αυτοκράτορας των Ρωμαίων Αυρηλιανός νίκησε τον στρατό της Ζηνοβίας, ο Β. και η μητέρα του μεταφέρθηκαν στη Ρώμη και κόσμησαν τον θρίαμβο του νικητή (274 μ.Χ.). Έζησε την υπόλοιπη ζωή του μάλλον μαζί με τη μητέρα του ως Ρωμαίος ευγενής, στο προάστιο της Ρώμης Τίβολι.